کاربرد اب اکسیژنه در پزشکی و سلامت فردی

هدف ترمیم زخم ها یی که به دلیل عمل جراحی ایجاد شده اند با مراقبت های پیش و پس از عمل جراحی یا تروما ارتباط نزدیکی دارد. امروزه بر سر انتخاب روش درمان در زخم ها اختلاف وجود دارد. این اختلاف به ویژه در مورد استفاده موضعی ترکیبات مورد استفاده وجود دارد. اگر بخواهیم اثربخشی تتراسایکلین و آب اکسیژنه موضعی در ترمیم زخم های تروماتیک صورت را مورد بررسی قرار دهیم باید بگوییم که روش بررسی این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی باید باشد.

این کارازمایی بر روی 76 نفر از بیماران دارای زخم درناحیه صورت انجام گرفته. بیماران با روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول از تجویز موضعی محلول پراکسید هیدروژن 2% و گروه دوم به مدت 5 روز تحت درمان با پماد استریل تتراسایکلین 1% قرار گرفتند. در چهارمین روز پس از ترمیم، روند بهبود زخم با توجه به الگوی طراحی شده ای مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها دو گروه تتراسایکلین و آب اکسیژنه از نظر فاصله لبه های زخم از یکدیگر ، اریتم و پاره شدگی اختلاف معنی داری را نشان ندادند.نتیجه گیری بدین صورت است که با توجه به نتایج به نظر می رسد که اثر بخشی تتراسایکلین موضعی و پراکسید هیدروژن بر تسریع روند بهبود زخم های تروماتیک صورت اختلاف آماری معنی داری با هم ندارند.

آب اکسیژنه همچنین در گذشته به دلیل خاصیت ضدعفونی کننده آن در پانسمان زخمهای عفونی استفاده میشده اما امروزه به دلیل آسیبی که به بافتهای مجاور وارد میکند دیگر در پانسمان استفاده نمیشود و فقط گاهی برای ضدعفونی لوازم پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد.از آنجایی که آب اکسیژنه بوبر است گاه در درمان زخمهای بدبو استفاده می شود.

در قرصهای اریتزون ۳۶% آب اکسیژنه به ۶۴% اوره متصل است و چون این قرصها را در دهان قرار دهند، اکسیژن می‌دهد. پس هم میکروبهای دهان را می‌کشد و هم دندانها را سفید می‌نماید.آب اکسیژن رقیق را برای قرقره کردن هم بکار می‌برند همچنین لکه شراب قرمز و خون و قهوه و غیره را هم می‌توان بوسیله آب اکسیژنه پاک نمود. بسیاری از خمیر دندانها و سایر اجسامی که برای پاک کردن دندانها بکار می‌رود در موقع استعمال تولید آب اکسیژنه می‌کنند و اکسیژن این آب اکسیژنه دندان را سفید می‌نماید.